دردونه..یک عاشقانه آرام دگر

نف س بالنده ی من؛ محممممممممدطاها   با توام...چرا اشباعت نمیشوم؟ چرا هرچه نگاهت میکنم حریص ترت میشوم؟ چرا هر روز برایم زیباتری؟ چرا عطر تنت را هرچه عمیق تر نفس میکشم کم می اورم؟ چرا وجودِ کوچک و لطیفت اینقدر ارامم میکند؟ چرا نفسهایت را میشمارم؟ چقدر گرما و بوی دهانت را دوست دارم ... چرا چشمهایت...نگاهت دلم را هر بار میلرزاند؟ چرا تو میخندی من دلم پر میکشد؟ چرا جــــــــــــانم در مقابل هر نفست فدا میشود؟ چرا تمام آرامشم با بودنت کامل میشود؟ چرا دل نگران هر لحظه ات هستم؟ چرا آنقدر  دوستت دارم پسر....اصلا قدری ندارد! من در...